Kurumuş bir ağaç gibisin
Kökü toprakta çakılmış
Gövdesi kof içi boş
Dalları meyvesiz kuru
Suya hasret mevsim gibi
Kurt düşmüş kabuğuna
Karıncalar yürek ağzında
Açma gözlerinin perdesini
İflah olmaz bundan böyle
Düşünüyorum günlerce
Koklayarak içtim nefesini
Kırmızı şarap gibi sundun
İyisi kötüsü çirkini güzeli
Saklı kalsın bu bahar
Kıpırdamaz oldu yapraklar
Bir hüzün kucaklar beni
Acı bir söz söylersem
Sakın küsme darılma
Var sayalım bu gönül yasta
Düşünüyorum seni asırlarca
İçimde ki bir haylaz çocukla
Hatıraların fosül leşmiş
Serseri çığırtkan yüreğin
Kirbiklerin kestane dikeni
Altında bir yudum duru su
Sıla gibi özlediğim
Öldürüp öldürüp yas tutuğum
Ardından ağıtlar yakıp
Sonra.yeniden dirilttiğim...
Aşk bir kaçak ademden kalma
Arayıp bulamadığım
Uğruna diyar diyar dolandığım
Temmuz sıcağı gibi içime attığım
Alınacak öcümüz var kara kıştan
Boşa yaratmamış bizi yaratan
Kurak toprak gibi düşünüyorum seni
Salim Erben
Kayıt Tarihi : 14.3.2020 17:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!