Seni Düşünüyorum Şiiri - Necat Önder

Bir esrar perdesini kaldırır gibi elim
Sonsuza dalmış gözler;
seni düşünüyorum…
Bir fısıltı…
ismine beste yapıyor dilim
Aşka can veren sözler;
seni düşünüyorum…

Sözlerime can veren mana sensin sevgili
Yedinci kat gök
toprak ana sensin sevgili
Ben bir gazel olmuşum
hasretinse sam yeli
Gönül elbette özler;
seni düşünüyorum…

Haykırsam ta buradan sesimi duyuramam
Görmek için senide buraya dek yoramam
Zaten kırkıda çoktan geçti devirdiğim çam
Her şey daha bir beter;
seni düşünüyorum…

Kendimi bir kor gibi yaktığım günler oldu
Kafamı yalnız sana taktığım günler oldu
Bazen bütün gerçeği çaktığım günler oldu
Yetmez mi döktüğüm ter;
seni düşünüyorum…

Altta yer sarsıldıkça üstte gök gürledikçe
Sen bana nefret dolu kelamları dedikçe
Ve ben her şeye rağmen bu zıkkımı yedikçe
Sanma kine iş biter;
seni düşünüyorum…

Bu aşk ne tam aşikâr ve ne de artık bir sır
Lakin mazisi evet hep kanayan bir nasır
Canım benim ne olur artık zincirleri kır
Vallahi artık yeter;
seni düşünüyorum…