Seni düşünüyorum şimdi,
Tozlanmış hatıraların arasından çıkarıp o geceyi,
Hatırlıyorum 'ilk'im olan o sevgiyi...
Bak şimdi de gece,
Ve gözlerim kapanıyor.
Hani o gece de yıldızların altında,
Mehtap hafifçe dokunurken saçlarıma,
Göz kapaklarım yine ağırlaşmıştı,
Ve sen uyutmamak için beni,
Çok çalışmıştın,
Ve başarmıştın.
Bak sen varsın şimdi aklımla,
Sessiz ve sakin; sadece sen!
Uzaklardan bir uğultu çarpıyor kulaklarıma,
Nereden geldiğini anlamıyorum ama,
Seninle alakalı olduğunu çözebiliyorum.
Bu, tıpkı bırakılmış bir adamın ağıdına benziyor,
Aldatılmış bir erkeğin dramı,
Sanki diyor ki: 'Hayatta aldatılmak denen şey,
Seven her erkeğin kaçınılmaz dramı.'
Kokun da var şimdi aklımda,
Hani bana, o kokunun üzerine sindiği bir hediye vermiştin,
Saklıyorum onu hâlâ,
Kitaplığın üst katında duruyor.
Arada çıkarıp bakıyorum,
E biraz da gözlerim doluyor.
Hatırlıyor musun sen de şimdi o geceyi?
Hani hafif bir yosun kokusu vardı,
Kayalarla sevişen dalgaların çıkardığı ses,
Yüreğimizi kabartırdı.
İkimiz de yorgunduk,
Bir de suskun!
Gece olduğu için galiba çok duygusaldık,
Birbirimize bakınca bile ağlamak istiyorduk,
Kimbilir? Belki de yıldızlardan biz öyle sanıyorduk...
Sen gözlerinle çok şey anlatmıştın bana,
O anlattıklarının hepsi şimdi yine aklımda,
Görsem seni şimdi, gerçi mümkün değil ya,
O geceki herbir şeyi tek tek sayardım, inan bana...
Ben unutmadım ve unutmayacağım o yaldızlı geceyi,
Saracak etrafımı, her düşündüğümde o gecenin hissi,
İlkler unutulmazmış, sen de unutulmayacaksın öylece,
Bakarsın bir de son bulurum, hepten ölümsüzleşirsin böylece.
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 20:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!