Gecenin bir vakti
Belki de zaman hafızamda kalmasın diye
Bakmadım saate..
Balkondan gecenin gizemini seyretmek isterken
Göz kırptı gökyüzündeki tek yıldız..
Araladığı gönül penceremden içeriye..
Seyrine daldım bir süre
Kapat gözlerini diye fısıldadı usulca kulağıma..
Gündüzün kavurucu sıcağına inat,
Ellerim balkonun soğuk demirlerinde
Hafif hafif esen serinletici rüzgar,
Denizin iyot kokusunu yaymıştı her yere..
İstanbul gece bile güzeldi
Ve sen daha özel..
Usulca çözdüm gündüz özenerek topladığım saçlarımı
Ve rüzgar..
Saçlarımın arasından geçerken ruhumu titretmişti..
Gecenin bir vakti..
Bir yıldızın göz kırpması
Ve rüzgarın serinliğiyle aktın ruhuma.
Nefesin rüzgarın içinde saçlarımda,
Sesin yıldızın fısıldayışında.
Ellerin..
Buz gibi soğuk demire inat,
Gündüz sıcağı gibi ellerimde..
Kapatıp gözlerimi bu büyü bozulmasın diye
Kalsam böylece geceyle iç içe..
Gecenin bir vakti..
Zamanı hatırlamak istemediğimden
Bakmadım saate..
Seni düşünmek güzeldi vakitsiz böyle..
Gülümsüyordum yıldıza
Ve öpüyordum gecenin gözlerinden akan ruhunu..
Zamanın neresinde bilmiyorum
Kelimeler intihar ederken dar ağacında..
Ben sessizce gülümseyerek
Seni düşünüyordum.
Kayıt Tarihi : 25.9.2017 19:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kuş sesi, cırcır böceği ötmesi veya gökteki onca yıldız içinde en çok bir tanesi, bazen ıssız loş kaldırımlar arkadaşlık eder insana...
Gah kalemi kırılmışçasına dar ağaçlarının önünde bulur kendini, gah masum bir gülümseyiş kaplar yüzünü ama yinede sonu hep acı hep hüzün dolu saatler...
Bu şiirde öylesi saatlerin yürek sesiydi...
Kaleminize yüreğinize sağlık Arzu Hanım
Nicelerine... Saygımla...
TÜM YORUMLAR (3)