Benim için zaman,
Gece yarısı başlar.
Saatler yirmi dördü gösterdiğinde,
Seni düşünürüm.
Geçen zamanı,
Gözbebeklerime eklerim,
Geri gelsin diye.
Sonra rüyalarım başlar,
Sen çıkagelirsin uzaklardan,
Bir ışık seli gibi,
Yayılırsın rüyalarıma.
Yavaş, yavaş uzaklaşırsın,
Geldiğin gibi.
Uzanırım sonsuzluklara.
Birden güneş çıkar karşıma,
Gözlerim kamaşır aydınlıklarda,
Seni görmek isterim,
Göremem.
Seni tutmak isterim,
Uzatırım ellerimi,
Seni tutamam,
Annem.
Anlarım ki kaybolan,
Bir serap imiş gördüklerim,
Sonsuzluklarda.
10/05/2007
Kırklareli
Kayıt Tarihi : 10.5.2007 20:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir gece görülen rüyadan sonra uyanınca anneme olan özleminin bir göstergesi olarak yazılmıştır. Gittiği yerde rahat uyusun.onu hiç unutmadım.Özlemlerle anıyorum.
![Mehmet Özbilen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/10/seni-dusunurum-anneme.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)