- I -
Yıldızları henüz aydınlanan
her sabah
selam vermeden
gelip geçersin
gölgesiz.
SUSARAK KATLANIRIM GİDİŞİNE!
Gözlerim lekeler de yüzünü
aldırmazsın varlığıma.
Boşlukta
yankılanır sessizliğim,
sığınırım
en küçük umut ışığına...
Ne zaman konuşsan
yakalarım sesini.
Usulca
yürek kemiririm uzaklığına.
Uzanır ürkek bakışlarım kirpikler arasından
yol arar
selamına.
Yeni sözcükler bulurum senle
birbirini tamamlayan.
Sensiz
bir ezgiye tutkuluyum:
- Bütün bunlar
benim başımdan geçti oooy!
Dağ başından değil.
Vaay! Ben taş olaydım!.
- II -
Hep içimdesin
hem de dışımda
nefesini soluduğum zamanlar
ısınır gözlerim.
Her şey bana sıcak!.
Mısralar telaşla dolanır dilime
bulamam anlatacak.
Hesap ederim her akşam.
Ne kadar da uzamış
sensizliğin dilimi.
Kime yanayım şimdi ben?
Aşka hasret ezgimi:
- Geceye senle susardım
sense bilirdin
sessizliğin sonu olmadığına,
usulca sokulurdun koynuma.
Bizi yaşayan hüzün
dadanır bana her gece
senle dolu hayallerle:
- Anımsarım
sensiz geçen zamanı
göz kapaklarım kayar
dalıp gider sensizlik
ve ben
direnirim uykuya
seni düşünürüm.
Battal Keskin
Kayıt Tarihi : 13.5.2020 23:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!