Seni Düşünürüm Şiiri - Esat Anık

Minicik bir tohumken gizlendiği topraktan
Ekin başak verirken, ben seni düşünürüm.
Mânevî âlemdeki o sırlar perdesinin
Arkasını görürken, ben seni düşünürüm.

Önce mevsimler geçer, sonra yapraklar solar.
Takvimler düşer bir bir, saçlara aklar dolar.
Her şey bir gün son bulur, İsrafil Sûr’u çalar;
Zaman hızla erirken, ben seni düşünürüm.

Önce solup dökülen, sonra yeniden açan
Bir güle benzer ömür, bu güne dünden geçen.
Şeffaf kanatlarıyla ateşe doğru uçan
Pervâne can verirken, ben seni düşünürüm.

Ben seni düşünürüm âlemi sis bürürken,
Varılan ön yargılar teker teker çürürken.
Hayat seneleri de peşi sıra sürürken
Gönül Hakk’a yürürken, ben seni düşünürüm.