Seni Düşünürken Bulutlar Siyaha Bürünür.

İçimde birikenleri kanatın
Dokunun sözcüklerime!
Yüreğim faili meçhuller mezarlığı
Gövdem amansız gül bahçesi…
Ve sonra
dört mevsimi
gömersin
derin özlemlere,
beşinci bir mevsimi
yakalama düş'üne
düşerken...
Amansız zamanların
araf'lığından
geçerken bulutlar
siyaha bürünürler,
oysa
beyaz düşlersin hep...
Anlarsın ki
hiç bir ressam
renkli bir aşkı
griye boyayamaz,
ve
bir hekim
yürek ağrısını,
bir şair kadar bilemez...
Daha sonra,
aleni adanmış
bir gönlü
gizlice öldürmektir,
günah diye
avucundan öpmemek
olduğunu da anlarsın...
Buyurgan cesetlerin
aşksız,
fermanların ruhsuz
olduğu bir devirde,
aşık ile maşuk' un
kutsallığını
ırak düştüğünde
anlarsın...