Seni düşünürken...
Hüznümü boyadım yeniden.
Sahi! Neden bütün renkler,
Sisli, paslı, olabildiğine koyu ve derinden...
Seni düşünürken,
Kendimi siyah-beyaz bir filmin ortasında buldum hep.
Tekrarı olmayan
Ve arkası olmayan yarına gebe ve de denk.
Seni düşünürken karamsar olduğumu söylüyor herkes...
Sahi karamsar olsam,
Seni düşünürken hiç alır mıyım nefes?
Kayıt Tarihi : 30.6.2015 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!