Seni Düşünürken... Şiiri - Elif Akdaş

Ben; sözlerin fazlalık olduğu yerlerde, söylenmeden yaşanan anlarda seni düşünürken üşüdüm. Ben; üşürken terlemenin ne demek olduğunu seni düşünürken öğrendim. Ben; öğrenirken pekiştirdim, pekiştirdikçe öğrendim.
Zaman sıkıntım olmadı benim… Zamansız sevdim ben seni, zamansız kurdum kaç kez hayalini. Saat tik-tak diye ilerlemezdi seni düşündüğümde, gözlerimi hiç açmazdım. Dedim ya! Zaman sıkıntım olmazdı benim seni düşündüğümde. Çünkü zaman dururdu o dünyada, zaman dururdu ben hayal kurduğumda…
Bana göre bir çöldü aşk, upuzun bir çöl…
Göz alabildiğince uzanan sarı bir cennet gibi adeta… Yürümekle tükenmeyen bir sonsuz yolculuktu aşk. Kum fırtınalarına rağmen duramamak, vazgeçememekti. Aşk güneşi yudum yudum içmekti bir çöl sıcağında. Sonsuzluğu içmiş bir çöldü.
Sana göre ise aşk, bir güldü…
O sapsarı cennetin ortasında hayatın bir başınalığıydı beklide. İmkânsızlıktı bir bakıma. Hani kıpkırmızı bir güldü ya aşk… Rastgele tutarsan dikenleri batarmış ya hani…
Çöl ve gül arasındaki ince çizgiyi kişi ancak yüreğiyle görebilir işte. Çöl insanın bir başınalığıydı, kente isyandı… Gül ise tutmasını bilirsen sana tapacaktı…
Ben çölde gül ararken düşündüm seni. Ben çölde gül bulabilme ihtimalini sevdim. Ayaklarıma dikenler batarken, kızgın kumlar yakarken düşündüm ben seni. Ben; sözlerin fazlalık olduğu yerlerde, söylenmeden yaşanan anlarda seni düşünürken üşüdüm. Ben; üşürken terlemenin ne demek olduğunu seni düşünürken öğrendim. Ben; öğrenirken pekiştirdim, pekiştirdikçe öğrendim.
Umursamıyorum şimdi hiçbir şeyi. Ne çareyi nede çaresizliği… Zaman yoktu ya hani… Zaman içinde öğrendim ben sevmeyi, aşkı, kederi… Şimdi daha iyi anlıyorum ki aşk, insanın en yalın çaresizliğiymiş aslında. Çareyi unutmanın çaresizliğiymiş. Bir boşluğun içinde yuvarlanıp durmak ve en çok konuşulması gereken yerde, tek bir kelime edemeyip öylece susup kalmakmış. İşte bu yüzden aşk ‘medet ya…’ diye başlayan her şeyin can damarıymış.
Ben ‘medet ya…’ derken düşündüm seni. Ben; sözlerin fazlalık olduğu yerlerde, söylenmeden yaşanan anlarda seni düşünürken üşüdüm. Ben; üşürken terlemenin ne demek olduğunu seni düşünürken öğrendim. Ben; öğrenirken pekiştirdim, pekiştirdikçe öğrendim.
Belki hiç gözlerine bakarak söyleyemedim ama esasında ben…
Seni çok sevdim!