Seni Düşünürken Şiiri - Tolga Adıgüzel

Seni düşünürken soğuk bir ay ışığı düşüyor yüzüme
Her zamankinden çok karanlık
Korkuyorum,hasretine saklanıyorum çaresiz
Telaşlı kirpikler arasından bakarken geceye,
Ağır ağır yaklaşan gözlerinde buluyorum aydınlığı
En temiz duygularla dalarken sana
Geride bırakıyorum her şeyi

Seni düşünürken parçalıyorum uzak mesafeleri içimde
Hain ve vakitsiz zamanlarla boğuşuyorum
O temiz sevgini arkama alarak...

Seni düşünürken ismini getirmiyorum aklıma
Harflerle sınırlıyamıyorum çünkü seni
Her güzel şeyin içinde varsın biraz,
Basit sevgi sözcükleri kullanmıyorum o yüzden
Hayallerime bile ağır geliyorsun gülüm

Seni düşünürken anlamsız bakışmalarımız geliyor aklıma
Kalbini ele veren kaçamak gözlerin,
Yarım yamalak sözcüklerin, terli ellerin…
Ve bir metre yakın olabilmek sana
Hissedebilmek nefes alışını,
Büyük mutluluklarmış meğer farkına varmadığım

Seni düşünürken yine yokluğun kucaklıyor beni
Bakıyorum ki yine uzaklığın başucumda
Yine özlemin hüküm sürüyor bende
İşte o zaman,
Bir çırpıda kurtuluyorum hayalinden
Çıkarıyorum gözlerimi boşluklardan
Ulaşılması imkansız,bembeyaz anılarda bırakıyorum seni
Ve bitiriyorum seni düşünmeyi.