Seni Düşünürken 2 Şiiri - Ali Gökhan Cihan

Uykularım kaçıyor seni düşündüğümde
Uykusuzluğun verdiği acıyı unuturken
Sensizliğin sancısı başlıyor yüreğimde
Yine de düşünmekten vazgeçmiyorum
Ertesi günde sensizliği yaşayacağımı bilsem de
Zaman şafağa doğru yürürken
Ayak sesleri basıyor sessizliğin karanlığında
Ne kadar da zaman geçmiş diye ahlanırken
Akrebin yelkovana yetişememe aciziyeti ile şaşırıyorum
Saatler kovaladı derken zamanı
Saniyeler bile dakikaları bekler olmuş
Seni Düşünürken.
Yatak bile artık beni sevmez oldu
Dalmak varken sükunete doğru
Ben yorganla savaşmayı seçiyorum belki de
Buhranlara suç atıyorum sensizliğimin ceremesini çekerken
Karanlıklara söyleniyorum beni senden ayırdı diye
Susuyorum kendi kendimi cezalandırmak istersine
Gözlerimden akan yaşlarla yorulurken
Bitap halde buluyorum kendimi koltuk köşesinde
Güneş kendini gösteriyor karanlığı yırtarcasına
Ben seni düşünüyorum
Kör karanlıkta uykusuz, sen geleceksin diye.