Adını hiç bilmediğim bir yerde…
Hüzünlü bir sonbahar gecesi
Her anını dolu dolu yaşamak istiyorum
Herkes uyurken ben seni, tek seni düşünüyorum
Derken hatıralar canlanıyor gözümde
Ve ben maziyle dans ediyorum
Sadece bir gülümsemeyi,
Bir sözü hatırlayarak içleniyorum.
Aşkından yeri göğü inletmek istiyorum
Haykıramıyorum.
Hıçkırıklar boğazıma tıkanıyor,
Ağlayamıyorum.
Rüzgarın dallarından söktüğü yapraklara bakaraktan,
Umutların soluşunu izliyorum
Ve umutlarımın soluşunu hatırlıyorum
Ben de gelincikler toplamıştım kırlardan,
Papatyadan taçlar yapmıştım
Bazı günler, gülmekten ağrımıştı yanaklarım
Eski günün kötüsü olmazmış.
Bu sözün doğruluğunu şimdi anlıyorum.
Gözlerime dolan yaşı yüreğime akıtırken
Geçmişi bir kez daha düşünüyorum.
Bir anda hayalin karşımda bitiverince ben de bitiyorum.
Sanki defalarca ölüyorum.
Hasretin yüreğimi yakmakta,
Artık son evin son ışığı da söndü.
Bir ben uyanığım bu uzak diyarda
Sensizliği çok derinden yaşıyorum
Aramızda aşılmaz yüksek sıra dağlar var
Anladım sevdiğim:
Hazan düşmüş bir gönülde, vuslata çok yıllar var
(24.09.2000-Birecik)
Kadriye AkıncıKayıt Tarihi : 13.4.2007 23:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)