Seni düşününce.. Şiiri - Hüseyin Demircan

kirlenir olup yar üstümün urba
bilmiyen dilenci biri sanıyor
boğaza durup şu mercimek çorba
seni düşününce içim yanıyor

feleği çıkarken avına sürek
ne kayık var ben de nede bir kürek
kavrulup acıyla sancıyor yürek
seni düşününce içim yanıyor

halt yemiş yanında çok yavuz has it
görme hiç bu kadar sen beni basit
tacize geçiyor midenin asit
seni düşününce içim yanıyor

genç iken gezerim elde bir asa
etmiyor teselli kurduğum masa
sararak kederi hicranı tasa
seni düşününce içim yanıyor

yürürüm sokakta kendini kasar
yokluğun yol açtı var beyin hasar
görürüm kabuslar afakan basar
seni düşününce içim yanıyor

o güzel bulüzün ince deseni
aklıma getirir ümit beseni
kaplayıpta sancı safra keseni
seni düşününce içim yanıyor

artıyor sayıca şimdi boşanan
git ekmek yağlasın sana koş anan
var idi hatırat onca yaşananan
seni düşününce içim yanıyor..