Issız bir sokakta tek başına yürüyorum
uzakta bir ışık yanıyor görüyorum
yürüdükçe dahada uzaklaşıyorum
kaçmaya çalıştıkça kayboluyorum senin sokağında
geri dönemem
bir adım öteye gidemem
sen bilmessin benim gizli gizi gözyaşlarımı
bilmessin içimde seni defalarca öldürüp dirilttiğimi
sen bilmessin benim seni ne kadar sevdiğimi...
seni düşünmek
karanlıkta o küçük ışığa ulaşmaya çalışmak gibi
seni düşünmek
kalabalıklarda kimsesiz kalmak gibi
seni düşünmek
heryer aydınlıkken karanlığa hapsolmak gibi
seni düşünmek öyle umutsuz öyle çaresiz
oldugum yerde kala kalmak gibi..
Kayıt Tarihi : 25.2.2025 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!