göründü karanlık ve uykuya indi yeryüzü
ve aylak bir insan kadar suçluyum
seni düşünmek karşısında
ve her yerde sonbahar
yapraklar gece yarısı
bakışlarımın asude kalabalığındalar
oysa ki yalnızlığımın karanlığındaydılar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta