Seni Düşünmek Şiiri - Fuat Polat

Gözümdeki yaşlar bir damla bile dinmedi
Yine her gece ilk gidişindeki gibi yalnızım
Bazen dayanılmaz oluyor bıraktığın acıların
Ve uykuya dalıyorum, hatırlamıyorum,

O kadar güzel hatıraların,
O kadar başka ki,
Seninle makarna yemek bir tabakta,
Patates yemek elma dilimli,
Otobüse binmek göğsüme yaslanmış başınla,
Kahve içmek filtreli,
Seni beklemek durakta insanlar arasında,
Garda geleceğin zamanı yutkunarak beklemek,
Anılarda da olsa bambaşka,
Yaşanmışlığın ardından.

Sana ben;
-Sana sarılabilir miyim?
Dediğin andan beri aşkla doluyum,
Her batan güneşle artan.

Seni seviyorum demek örneğin,
Benim için ulaşılmaz huzurun tarifidir.
Gözlerinle karşılaşmak mesela,
Sana bakmak, titremesi tüm vücudumun bambaşka.
Şükürler olsun Rabbime seni tanıdım şu kısacık yaşamda.

Kan dolu gözlerime bakıyorum aynada,
Yine seninle hatıralarda,
Kokunla,
Armağanlarınla yatmaya hazırlanıyorum.
Yine soğuk dünyamda,
Belki kanatlanır uçarım umuduyla
Islak gözlerimi kapıyorum
Ellerini yüzüme sarıp,
Saçlarında uyuyorum.
Topraktan geldim ama sana gidiyorum
Ve sesleniyorum yırtılırcasına yüreğim
Sevgilim,
Yanında doğdum, yanında öleceğim.