Bir hüzün tuttu beni İstanbul.
Oturdum kız kulesinin karşısında,
Düşündüm yarimi kollarımın arasında,
O zaman anladım kız kulesi seni,
Hapsedilmiş bir sevginin ölüme benzerliğini,
Ve daha çok hüzünlendim İstanbul.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
