Seni Düşündüm İstanbul Şiiri - Muşlu Ömer

Bir hüzün tuttu beni İstanbul.
Oturdum kız kulesinin karşısında,
Düşündüm yarimi kollarımın arasında,
O zaman anladım kız kulesi seni,
Hapsedilmiş bir sevginin ölüme benzerliğini,
Ve daha çok hüzünlendim İstanbul.

O destan dolu tarihini düşündüm İstanbul.
Silahını, mermini, tüfeğini, askerini,
Savaşa gelmiş insan selini,
Ve işte o zaman ağladım hemde nasıl,
Gözüm yaşla doldu İstanbul.

Senden ayrıldığımı düşündüm İstanbul.
O boğazından. o tarihinden, o kulenden,
Birden ağlamak geldi içimden,
Ağladım hemde nasıl, ama yüzümü ıslatmadım,
Çünkü senden ayrılamam dedim,
Ölüm gelipte kapımı çalmadan.

Ve sen her şeye rağmen,
Hala ayaktasın istanbul.
İmanla bu yerlere gelen,
Bir hayatsın istanbul.