Seni düşündüm dün akşam yine
Gecenin sessizliğinde bir uğultuydu
Yalnızlığım…
Yaşamadığımız hatıraları düşündüm.
Gelecek beklentisi miydi yoksa
Aç tavuğun kendini tahıl ambarında görmesi miydi?
O kadar gerçekti ki
Yaşamadığıma inanmam için sabahın olması gerekti.
Ve yüzüme vuran aydınlık uyandırdı
Beni o güzel rüyadan.
Bir de telefonumdaki sessizlik…
Kayıt Tarihi : 28.8.2009 09:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!