Seni Düşündüm Şiiri - Nevzat Gürmen

seni çıplak ayaklarınla
çimlerin üstünde gezinirken düşündüm,
başında bir şapka, üstünde bir tulum.
seni kumların üstünde
tembel tembel yatarken düşündüm.
ya da bir divanın üstünde,
bağdaş kurup otururken
öyküler yazdığını düşündüm,
üstünde bol bir kazak,
uzun kolları kalemine takılan.
gözlüğün var mı bilmiyorum,
ama düşünürken eminim gözlerini kıstığından.
seni mutfakta sebzeleri karıştırırken düşündüm,
kocaman bir tahta kaşık elinde.
kendimi tutamadım
doğrarken sebzeleri parmağını kestiğini düşündüm,
ve hemen ağzına götürüşünü,
düşündüm işte.
akdeniz kıyısında ya da boğazda,
salaş bir balıkçı meyhanesinde
düşündüm seni.
kahkaha atarken ve yudumlarken içkini,
nasıl göründüğünü düşündüm.
elimde değildi, seni hep düşündüm.
seni düşündüm,
düşündüm seni.