Seni Düşündüm Şiiri - Arsen Altan

Yavaş yavaş düşündüm seni
Tohum meyveye durasıya
Her ayrıntının girdabına aletsiz daldım
Kucağımda midyeler ölü bulundum düşlerin kıyısında

Kısa kısa düşündüm seni
Göz açıp kapayasıya
Bazı anlarda takılıp anlam aradım
Bazı anları hiç yaşamadım aklım kaldı

Uzun uzun düşündüm seni
Saç sakal karışasıya
Kaç kereler uzattım hatırlamam
Çelik bileklerim jilet bakışlarına emanet

Kara kara düşündüm seni
Karadeniz bulanıp daralasıya
Balıklara yuva kurdum
Kılavuz kaptansız boğazımdan geçemeyen şilepler dolusu

Sakin sakin düşündüm seni
Paradokslara anlam sığdırasıya
Pasif korucuydum canımın çektiğine
Bir faydam da dokunmadı insanlığa ama

Deli deli düşündüm seni
Kafamı duvarlara vurasıya
Deri kemerlerle bağladım bakışlarımı tavana
Beyaz önlük bendeyse doktor kim?

Dolu dolu düşündüm seni
Damla bardağı taşırasıya
Ekinleri yatırdım müebbete isyandan
Ne güzel sarıyı ve orağı bilmeyecekler hiç

Avaz avaz düşündüm seni
Karlar altında kalasıya
Ses tellerimi kopardım sessiz sakin
Fırlatıp attım bilmem hangi dağ başında

Sessiz sessiz düşündüm seni.
Kanlı pusuları yarasıya
Şafak vakti vuruldu sol yanım
Yine de suya inen ceylanı kaçırmadım

Dura dura düşündüm seni
Paraladım kendimi kıyasıya
Aynı sabaha uyanamadım
Dur durak bilmez sana filiz sürgünüm

Sora sora düşündüm seni
Bağdat toz duman savrulasıya
Ne sorulacak birileri kaldı etrafta
Ne de bulunacak bir yer bu köhne zindanda

Sıra sıra düşündüm seni
Devrilip raydan çıkasıya
Her vagona bir duble sığdırdım
Yük trenleri ve yalnız makinistleri şerefine

İnce ince düşündüm seni
Kokun odaya dolasıya
Yağmurun ılık sesinde sabahladım
Vurdum duymaz siyatiğimle bacak bacak üstüne

Kalın kalın düşündüm seni
Ağız dolusu savurasıya
Ayrıntıdaki şeytanı bulup boğdum
Eski yazı tozlu ciltler arasında bir sabah ezanında

Santim santim düşündüm seni
Kilometrelere varasıya
Yürüdüm datçadan hopaya yalınayak
Hangi sınırsız gezgin düştü ki benimle yola

Nefes nefes düşündüm seni
Ciğerlerimi dumana boğasıya
Soluk soluğa kaldım çıkmaz yokuşlarında
Kaç kibrit çakımı yakınsın son sigarama

Doya doya düşündüm seni
Sofradan aç kalkasıya,
Bölüştüm ekmeğimi de her şeyim gibi
Bir yürek kaldı geride yangın yeri
Bilsem ki bana ait...

(15.12.2006 – 22:35 İZMİR)