Seni Düşündüm Şiiri - Ahmet Altıntaş

Biliyormusun dinlenesin diye uykum geldi dedim
Akşamı nasıl yaparım bitkinim hasta halim
Kalmadı sen hasta olunca mecalim

Saat sabahın beşi oldu
Ellerin buz gibi bedenin yanıyordu
Nasıl da geçtin kendinden yüreğim duruyordu
İliklerim donmuşken gözyaşlarım süzülüyordu

Dudağımdan düşen kelime neden diyordu
Üstümdeydi dünya sanki duruyordu
Şarapnel saplanmış yüreğim sızlıyordu
Ürkerek alırken kollarıma ateşin yüzüme vuruyordu
Nasıl oluverdi karşımda güllerden bir yatak duruyordu
Diz üstü çöküp bırakırken yatağa dudaklarım mırıldanıyordu
Üşüyüp titrerken ellerim başına soğuk tampon koyuyordu
Masama oturuken canım biriciğim karşımda uyuyordu

Beklerken gözlerini açıp kendine gelmeni
Üstümü bir sıcaklık kapladı görürken gülümsemeni
Tepside sana kahvaltı hazırlaken isterdim görmeni
Üşüyorum dediğini duyup verdim penyeni
Nasıl oldun diyemedim görünce gülümsemeni

Getirirken kahvaltını masaya
Üzülmek yoktu artık gelince yanyana
Nerede ne haldesin bilemesemde mutluluk verirsin bana