Seni düşündüm Şiiri - Hekim Coşkun

Bu gün seni her zamankinden çok düşündüm.
Geçenlerde bir geceydi, tüm kalabalıklar evlerine
Çekilmiş ve ben tek başıma,
Kaderine terk edilmiş bir sokak lambası
Aydınlığında bekledim.
Kendimi de düşündüm.
Seni unutmuş, beni yalnız bırakan kalabalıkların
Arkasından, onlara kızarak bakakalmıştım.
Çaresiz ve yalnızdım.
Bir an tüm bir kenti beklediğimi düşündüm.
Belki birkaç saat sonra, yine kalabalıklar birer
İkişer evlerinden çıkacak ve kentin tüm lambaları
sönecekti.
Ve insanlar, birbirlerine anlatacaklardı dün, olanları
Belki, sen o vakit mışıl mışıl uyuyordun, bir çokları
Gibi, rahat ve huzurlu.
Ne kendin isterdin uyanmayı,ne de uyandırılmayı.
Aydınlıktan nefret etmiyorsun biliyorum.
Ama gündüz karanlığı hiçte çekilmez.biliyorsun.
Her neyse...
Çok düşündüm, bu kenti, içinde sen olduğun için mi?
çok seviyorum diye.
Yalnızdım, kendi gölgem bana yabancı, ben
Her şeye yabancıydım.
Seni her zamankinden çok düşündüm, kendimi de
Bir an durup yıldızlara sormak istedim ismini.
Sonra kendi kendime;
Düşünmek sevmek midir? Diye sordum.
Cevapsız kaldım.
Tıpkı yalnızlık gibi.
Oysa sık sık konuşalım demiştin her fırsatta.
Neyi, niçin, neden cevapları arasında
Kaybolmaktan korkuyordum.
Ben yinede seni anlamaya çalışmış ve çok hoş bir
İnsan olduğunu düşünmüştüm.!
Bu gün yine sabahlamayı,
Belki yine terkedilmiş sokak lambası aydınlığında
Yine seni düşüneceğim.
Oysa sen, her zaman ki gibi,
Umarsız ve derin uykunda;
Hiç alakası olmayan pembe rüyalar aleminde
Mutlu bir gezinti yapmakta olacaksın.