Seni beklerken geçer mevsimler,
Hazana boyanırım baştan başa.
Kayıp bir iklim olurum gözbebeklerinde
Ve umutsuzca düşerim toprağa.
Yapayalnız bir yaprak olurum;
Sararıp solmaya yüz tutmuş
Gülüşlerin düşmese aklıma
Gecenin bu koyu saatinde;
Çoktan rüyalar aleminde dolaşıyor olurdum.
Düşen bir yaprakta şimdi ruhum.
Kupkuru ve ayaklar altında ezilen.
Yüreğim kocaman bir savaş alanı,
Yenik ve mahzun bir savaşçıyım şimdi
Kuşatıldı toprağım!
Ben ne zaman seni düşünsem;
Gözlerim okyanus ve çok uzaklarda bir hayal biriktiriyorum,
Sözlerini kimsenin yazamadığı
Bir bestenin sözlerini mırıldandıyorum.
Ben ne zaman seni düşünsem;
Gözlerim mavi, ismini kimsenin koyamadığı
Bir çiçek oluyorum dağların doruklarında.
Ben ne zaman seni düşünsem;
Gözlerimde yakamozlar, kendime parlıyorum.
Ve ben ne zaman seni düşünsem;
Gözlerimde sana söylediğim sözleri saklıyorum.
Kayıt Tarihi : 19.6.2024 18:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!