Seni Düşlüyorum Şiiri - Eşref Kalkan

Seni düşlüyorum,
Seni düşledikçe İstanbul oluyorsun
Sen İstanbul oldukça ben köprülerin oluyorum
Aklımın derinliklerinde arıyorum seni
Tenimin güneş görmeyen yerlerinde

Işığın sustuğu yerde gözlerin
Arzuların bittiği yerde bakışların
Aşkların umutsuzluğunda yüreğin
Tenlerin soğukluğunda dudakların vardı.
Saçlarını tararken parmaklarımla
O kimsenin duymadığı sesi duyuyordum
Duyduğum hışırtının ezgisinde
Seni kutsuyordum.

Yağmur çiselerken gökyüzünden
İçimizde şimşekler çakıyordu
Yanaklarına dökülen incilere
Avuçlarımı siper ediyordum

Ve, sonrası mı
Derin vadilerin yamaçlarında gezinerek
Torosların eteklerinde soluklanıp
Tenlerimizden yansıyan ışıkla
Vahşi bakışların altında
Seslerimizden oluşan senfoniyi
Armağan ediyoruz hayata….