Üzerime tonlarca taş yığılmış
Sanki ben altında kalmışım.
Kahrediyorum hayata
Kendimi bazen bir kaya kadar güçlü,
Bazende kelebek kanadından
Daha narin hissediyorum.
Özlemlerim geliyor dile;
Önce hüzünlü bir pembe oluyor bulutlar,
Sonra kırmızının binbir tonu boyuyor ufku
Griler kırmızıya doluyor kollarını
Ufukta içmeye doyamadığımız renkler
Saniye...saniye
Değişen tonlarını hapsediyor gözbebeklerime
Bir kaç damla yaş süzülüyor yanaklarımdan
Her batan gün,götürüyor acılarımı
Her doğan yeni günse,umutları getiriyor.
Bense...
Seni düşlüyor...
Seni özlüyorum...
.
Öngün YıldırımKayıt Tarihi : 5.1.2008 00:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Öngün Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/05/seni-dusluyorum-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!