Seni Düşlemek İçin... Şiiri - Süleyman S ...

SENİ DÜŞLEMEK İÇİN...

Gece yarıyı buldu çoktan;
Mezardayım sanırım sokak ışıkları olmasa.
Karanlıktan yana
Yüreğimle yarışıyor gökyüzü,
Ay alıp başını gitmiş bilinmez evrenine,
Bir tek yıldız bile yok gökyüzünde.
Ne bir yel sesi var,
Ne denizin dalgaları vuruyor kıyıya,
Ne de cırcır böcekleri ötüyor...
Öldürücü bir sessizlik
Esir almış geceyi, yoncaköy’ü, yüreğimi, evrenimi.
Bir de şu bekçinin ara sıra çaldığı
Boktan düdük sesi olmasa...
Sivrisinekler soktu çıplak ayaklarımı,
Diz kapaklarıma kadar kaşınıyorum;
Kabarttılar,
Kızarttılar her yerimi.
Bir avuç rakıyı sürdüm üzerlerine,
Yine kaçmadı namussuz sivrisinekler.
Onlar da ayyaş anlaşılan...
Uykumu yitirdim yine
Belki yaşanmamış, henüz yazılmamış bir öyküde,
Belki de eskilerde kalmış,
Unutulmuş sende.
Bekçi kapıma geldi,
Uzun uzun öttürdü düdüğünü,
Yüreklendi beni görünce.
Salak, korkuyor anlaşılan
Karanlık geceden,
Sessizlikten...
Allah kahretsin
Alıp gitti düşlerimi,
Sildi, süpürdü...
Seni düşlemek için kaldığım yerden
Ben uyumaya gidiyorum,
Uyuyabilirsem.

Süleyman SAYLAN
(İzmir / Selçuk-Yoncaköy,01.08.2002, Saat: 02.32)