Seni durdurmak isterim
Bir yol boyunca ilerlerken
Ağaçları dinleyip çiçeklerden konuşurken
Seni izlemek isterim
Doğanın içinde
seni senden öte her yerde
Seni senden başka her gülde
Gün doğumunda
Güneşin kavuruculuğu bana ulaşıp
Kasvetime vurduğu anda
Buluttan bi haber
Yağmurdan yanmanın bi ötesinde
Asma bahçelerinde
ölüme eğilimsiz
İpsiz gecede
Seni incitmeden öpmeye koşarken
deymekten korktuğum..deyneksiz zifirilikte
Seni durdurmak isterim
Kalbimin tozlu taşralarında
Seni ağırlamaya hasretim
Kumdan, kurumdan, kuruntudan uzakta
Seni bir rüzgar sesine benzetirim
Seslenmeyi bilmeyen bilincimlede olsa
Basradan esen rüzgarda
Havayı içen poyrazda
Bulduğum her toplulukta
seni durdurmak isterim.
Gölgeyi insana,
insanı darlığa hapsetmiş sisteme sataşırken;
Rüzgarın sesimin vurgusu olsun isterim.
Ben en çok seni; beni durup beklerken bulmak isterim.
Fatma Çelik
Kayıt Tarihi : 11.5.2017 23:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!