Seni Dost Bildiklerin Yıkacak

Seni Dost Bildiklerin Yıkacak

Seni dost bildiklerin yıkacak,
Gözlerinde güvenle baktıkça,
Düşlerindeki yüzleri tanıdıkça,
Bir gün o yüzler, senin en büyük düşmanların olacak.

Bazen yolda yürürken hissetmedin,
Dost sanıp omuz verdiğin,
Bütün yüklerini paylaştığın insanlar,
Bir sabah arkandan bıçaklayacak seni.

Seni dost bildiklerin yıkacak,
Ve sen, hep anlamadığın bir hüsranla uyanacaksın.
Çünkü onların seni sevmek gibi bir niyeti yoktu,
Sadece kendi çıkarlarını kolladılar.

Bir zamanlar seninle gülen o insanlar,
Şimdi senin en zayıf anını bekleyecek.
Kimse güvenini boşa harcayamaz diye düşündüğün,
O güveni tek bir cümleyle çalacaklar.

Seni dost bildiklerin yıkacak,
Ve o an, dünya bir anda karanlık olacak.
Hiç beklemediğin bir anda,
Bir bakışla, bir kelimeyle,
Her şey çökecek ve sen yalnız kalacaksın.

Ama unutma, can dostum,
Her yıkılış, yeni bir başlangıçtır.
Seni dost bildiklerin seni yıkarken,
Gerçek dostlar sana yeniden güç verecek.

Çünkü bazen insanlar,
Sana ne kadar acı verse de,
Gerçek dostluk, seni kıranlardan çok daha güçlüdür.
Ve bir gün, seni yıkanlar,
Sadece bir anı olacak,
Ama sen, kendi yolunda,
Daha da büyüyüp, yeniden doğacaksın.

Hamit Atay