Açıverdim bu gece pencerelerimi ardına kadar,
Seninle tıka basa doldurdum ıssız odamı,
Sana buyur ettim kapılarımdan,
Sana açtım köşemi-bucağımı,
Senin için kilimler serdim döşemelere,
Yolluklar uzattım kapıdan divanlara,
Masalar donattım, Tanrı ne verdiyse.
Zira; senin tenezzül edip bana konuk olman
Hadise.
Seni doldurdum odama, anam-babam,
Döşemeden tavana, duvardan duvara, pencereden pencereye,
Çiçek yerine seni koydum vazolara,
Resminin yerine seni astım duvarlara,
Seni her yana yağdırdım gül yaprakları misali,
Rengarenk şeritler gibi tutturdum köşelerden köşelere,
Seni serptim altından pullar misali
Her yere.
Kollarımı açtım sana açabildiğimce,
Seni kucakladım, sana sarıldım,
Seni öptüm, seni kokladım,
Geceleyin sabaha kadar yüzdüm mutluluklar içinde.
Yatamadım.
(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
SON GÜNEŞ isimli Serbest Şiirler 'inden > 27-28/100)
Kayıt Tarihi : 20.5.2005 12:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!