Güzelliğin güneşi kıskandırınca Diyarbakır seni ağlarken bende seni sözlerimin gizeminde şiirlerimin noktalarında ve virgüllerin de yazıyorum. Güzelliğin kıskandırınca sana olan sevgimi sensizliğin hasretinde
Dicle nehri gibi akıtıyorum.
Güzelliğin kıskandırınca varlığını önemli kılan senin yokluğunda
seni anlatabilmek değilmidir. Güzelliğin kıskanrınca senin simsiyah saçların kap kara gecemin sessizliğinde vurgun yemiş hüznünde gözlerinin ışığında yarınları seninle umutlandığımda aydınlık günlerde seninle mutlu olacağım günleri hayal ediyorum.
Güzelliğin kıskandırınca sana dalıp bakışırken gözlerim gözlerinde o an bende senin dalmış dalgalı bakışlarında yüzüyorum. Güzelliğin kıskandırınca Kara kaşların özerindeki çizgilerden kalbimin şehrine doğru esince seni rüzgar misali kalbimin zirvesindeki dağların en yükseğinde yaşamak istiyorum.
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta