Ceviz: aklın mahfazası beyine
Benzemiyor ise hor diye söyle
Münâfıkların hâinlik şeyine
Sırtını dönmesi zor diye söyle
Seni dinliyorum de, diyeceksen
Dehri hakikatten söyleyeceksen
Meczûba merhamet eyleyeceksen
Elem, keder sana yâr diye söyle
Bir oldu şehirler, beldeler, köyle
Din öksüz, akıllı, akılsız böyle
Dünyadan çıkışıma destur eyle
Sana hazırlandı kor diye söyle
Taş ab-ı hayatın mahfazasıdır
Toprak ise beşerin anasıdır
İbrâhim ateşin fırtınasıdır
Odundan balıklar var diye söyle
Âşk ilâhi esrâr âlim, arif de
İzâhat müşküldür âşkı tarifte
İslâm suretinde odun herifte
Sâlih amelini şer diye söyle
Velî, deli, Âşık, Arif, farketmez
Zehirlemek fıtratıdır terketmez
Enbiyadan bile dönüp çarketmez
Çarptığı arkadaşlar diye söyle
Onsekizbin âlem girmiş iç içe
Beşerin mayası dünya, bâziçe
Akilse hakikat rahına geçe
Yaratılan her şey bir diye söyle
Küfre mekân olan berbat çağların
Cenâzeden hiç farkı yok sağların
Zirvesi dumanlı koca dağların
Eksilmez başından kar diye söyle
İSLÂMİ: biliyor demediğini
Helâlden mâada yemediğini
Zûlme karşı gülümsemediğini
Hızırlar sürüsü mar diye söyle
15 Kasım 2019 Cümüa
Kayıt Tarihi : 14.11.2019 21:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!