sana olan sevgimi tüketiyorsun
güneş batıp karanlık şöktüğünde
yaktığın mum değil askım
gece ayazda bıraktığın
çölde toza toprağa gödüğün
kendinden uzak tuttuğun
canımı yakıyor dediğin
sıcaklık güneşten değil
kalbimin sevgisinden
geçmesini istediğin
zaman ömründen değil
sitem ettğin yıllar değil
kahır dolu gençliğimi ardıma bıraktım
çocukluğumu yaşlılığımı sana sundum
terk ettiğin ben değilim zamanım
yar ben seni hiç sevmedim
sokakta kalmış yoksuldum
damla sevgiye muhtaç yetim
bir umut bir umut
sana tabi bir çocuktum
bende olmayanı sende sende buldum
anla sevgili ben seni hiç sevmedim
Kayıt Tarihi : 28.4.2013 13:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!