Seni yaşamak, Sidretül Münteha’dan evreni seyretmekti,
Sus, melekler kıskanıyor seni Can!
Mahzun bakışlı onurum, kadınım…
Aşk, beni yüreğinle dinlerken bakışlarınla tutuklamandı,
Kollarınla değil, canınla sarılmandı…
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
