Seni De Mi Şiiri - Alperen Yılmaz

Bu karanlık, tenha şehrin sevda tutsağı çoktur.
Seni de mi gecelerin esirisin zannetti?
En bilindik sevdalarda yârin insafı yoktur.
Senin de mi kalbin artık kadere isyan etti?

Sevdaya düştük düşeli, işler yolunda değil.
Açık bir ölüm emri bu, acem dilinde değil.
Senin de mi geleceğin, kendi elinde değil?
Seni de mi sevdiceğin zulme armağan etti?

Senin de mi sevdiklerin, ölüm kadar uzaklar?
Senin de mi hikâyeni hapsediyor topraklar?
Sana da mı geçen gece pusu kurdu sokaklar?
Seni de mi benim gibi bu şehir kurban etti?

Zalim hazan, ömrümüzü çalıp gitti hırsızca.
Günbatımı tokat attı suratıma arsızca.
Seni de mi hain düzen harcadı fütursuzca?
Seni de mi yıllar boyu hayallerin yönetti?

Kalp sultanın ömür boyu muradınla didişti.
Takvimlerle iş birliği, canına kast edişti.
Sana da mı son nefeste pişmanlığın yetişti?
Senin de mi akıbetin canana emanetti?