Seni de Leylekler getirmişti galiba...

yağmur yağıyordu senin hiç ayak basmadığın topraklara
sıçrıyordu her tarafa içindekiler, dışarı boşalttığında
zamanla mıydı geçecek olan, söylenenler doğru muydu?
acı çekmekteydi sevmek, bir saat verdiğin birinin huzurunda...

seni de leylekler getirmişti beni de galiba
ikimizin buluşma noktasıydı bu sessiz ada
anlaşamayacağımız iki kere ikinin dördü kadar kesindi
yine de ihtimallere kalmalıydı bu buluşma...

neyse ki kaybeden ben değilim bu sefer
yine de içimde hafiften bir keder
herkesi sevemeyecek olmamın arkasına saklanarak,
konuşmalı mıydım bilmiyorum seninle son bir sefer!