Seni de Kaybedersem Şiiri - Tarık Erkutlu

(Babam'a)

Hatırlar mısın babacığım o en hızlı günlerini,
Küçüktüm ve hayrandım sana,
Daha bir mutluydu evimiz getirdiklerinle, sevginle, seninle.

Korkmazdım kara basanlar göreceğim diye rüyalarımda.
Benim babam güçlüydü onları da döverdi.
Çakmak çakmaktı gözleri en çok beni severdi…

İlk sinemam, ilk maçım, ilk araba kullanışımda,
Hınca hınç okuduğum okul sıralarında,
Ezberimde, yediğim her lokmamda babam vardı…
Kahraman babacığım….

Seneler sonra büyüdüğümde gövdenden uzak,
Kuruyan bir çınar gibi gülüşlerin artık çıplak,
Üşürüm içim titrer bu halini görünce Babam,
Kalmış gibi hissederim kendimi yalınayak

Eğer sende gidersen yenilirsen bu kadar erken,
İçimdeki çocuğa nasıl anlatırım bunu ben..
SENİ DE KAYBEDERSEM …
Bulamam bir daha sıkı tut ellerimi,
Sıkı tut çocukluğumdaki gibi…

En kötüsü elerim bağlı,
Acına bir merhemim yok.
Biz üzülmeyelim diye kanıksamış gibisin ağrılarını
Belli etmiyorsun…
Meydan okuyorsun yaşama….
Kahraman Babacığım…

SENİ DE KAYBEDERSEM…
Tutamayacağım ellerini yeniden,
Çocukluğumdaki gibi beni tekrar bulmanın sevinci ile.
Korkacak ve ağlayacağım bu insan pazarında…
Git! – me –sen olmaz mı?