Seni Çok Seviyorum. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Dün akşam yine
Tartıştık seninle.
Sebep,
Kahrolası kıskançlığın.
Oysa ne güzel
Bir akşam yemeği
Yiyecektik birlikte.
Öylesine kırıldımki sana
Bilemezsin.
Hatta öfkemden o an
Belki de yıllardır görmediğim
Eski flörtlerimden birini
Aramak geldi içimden.
Yapamadım,
Yapamazdım.
Bu çılgınca aşktan sonra
Hiç kimseyi senin yerine koyamazdım.
Bir an seninle de herşeyi
Bitirmeyi düşündüm.
Getirdiğin fakat
Çıkıp gittiğinden
Yiyemediğimiz sandviç ekmeği
Ne yiyebildim
Ne de atabildim.
Yakın bir komşuma
Bir arkadaşım getirmiş diye
Sıkılarak bırakabildim.
Oysa geleceksin diye
Ne çok şey almıştım
Karşı marketten
Henüz bir saat önce.
Kahretsin.
Nedensiz bir kıskançlık uğruna
Böylemi bitmeliydi
Bu güzel gece.?
Dolabı açtım.
Bir kez içebildiğim
Karabaş otu poşette,
Birlikte Foçada topladığımız
Daha iki gün önce.
Nasıl üzüldüm o an
Bilemezsin.
Kahroldum,
Kapıdan apar topar gidişin
Aklıma gelince.
Hani o gün
Satrap mezarında
Kurbağa seslerini duyduğumuzda,
Hani fotoğraf çekerken
Söylemiştimya,
Yağmur yağacak diye.
İşte öyle bir yağmurdu başlayan
İzmirde,
Sessiz ve ince.
Bense boğuluyordum evde
Arkana bile bakmadan
Kapıyı çarpıp gidince.
Peşinden kendimi
Zor dışarı attım.
Dolaştım sokakları
Uyur gezer gibi
Bilinçsizce.
Şu an kimbilir neredesin?
Beni seviyormusun
Yoksa nefretmi ediyorsun.?
Yüreğimde belirsizliğin
Kahreden acısını duyuyorum.
Suçlu olduğumu biliyorum.
Uzakta da olsan
Kırgın da olsak,
Çok iyi bildiğim
Birşey daha var.
Sen benim kalbimdesin ve
Seni çok seviyorum.