Seni Çok Seviyorum Şiiri - Ahmet Aker

Yokluğunla başladı her şey
Kan kusmalarım, yalnız yolculuklarım
Sol yanımın ağrısını her şey yolunda diyerek kapatmaya çalışmam,
Aynalarda göremez oldum kendimi,
Düşünemez oldum senden başka,
Ağzımdan çıkan kelimeler senle başlayıp,
Gözyaşıyla bitiyor artık.
Ne karanlıklar anlıyor beni,
Ne de çok sevdiğim kişiler.
Yokluğunda kendimi avutmaya başladım,
Üşüyen ellerimi ceplerime,
Yüreğimi ise gülen bir çocuğun mutluluğuna alıştırdım.
Sen de bir çocuk kadar masum gülerdin hani.
Başını omzuma yaslamıyorsan,
Ne sinemaya gider oldum,
Ne de ırmak kenarına.
Gündüzleri de çıkmaz oldum dışarıya,
Geceleri taktım koluma,
Dolaşıyoruz baş başa.
Yokluğun ölüm gibi geldi bana,
Ruhum nerede ben bile bilmiyorum,
Bir ihtimal, dönersen ihtiyacım olur diye,
Her gün çıkıp arıyorum.
Kendimi kandırıyorum,
Biliyorum, fakat,
Seni çok seviyorum.