Sen beni bırakıp gittin
Oysa ne sözler vermiştin
Hani sözde dönecektin
Şimdi nerelerdesin yar?
Sen gittin dağlar, yaylalar
Bak yine yemyeşil oldu.
Benim ümitlerim ise
Çoktan sarardı soldu yar
Her sabah erkenden uyanır
Gün doğumunu seyrederim
Bir umut verir güneş bana
Sanki içim aydınlanır yar!
Akşam olur hüzün basar
Güneş yavaş, yavaş aşar
Karanlık çökünce birden
Gönlüme kara düşer yar
Benim içime gömdüğüm
Hayalini rüyamda gördüm
Ömrüne ömür verdiğim
Seni yine seveceğim!
Nereye gidersen git yar
Yolunu bekleyeceğim
Sen beni hiç sevmesen de
BEN SENİ ÇOK SEVECEĞİM.
Kayıt Tarihi : 3.11.2014 15:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sıdıka Emek](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/03/seni-cok-sevecegim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!