Ben seni çok sevdim de ne oldu yani
Gönül dağlarıma kar yağmaktan gayrı
Kim istemez ki güneş doğsun bir gün olsa dahi
Meğerse kaderimiz imiş kara kışa olmak tabi,
Yine de yaşıyoruz gün günü kovalar iken
Başka bir şansımız da yok ki olamaz da zaten
Ömrü bir darphane yapmışlar kahırdan,dertten hepten
Bir de gel gir bak şu içimin haline tümden,
Göreceğin kara kara bulutlar her adım başı
Meğerse ilmik ilmik örmüşler hüznü yası
Bir nevi cananın canda olmayışının azabı sanki
Demek ki sürünmekmiş taksirat sevdadan aşka sahi,
Var mı ki tutuklu olmanın başka bir şekli
Alınan her nefes soluğa tarifsiz bir belki
Yazılan çizilene itirazım olsa da mahkumum gari
Yine de her gün ölünmez sensizliğim gerçi,
Yetmezliğin de bir ölçüsü yoktur artık
Şu dünyada arama ne bir mana ne de bir mantık
Koca bir sessizlik olmuş sonsuz bir çığlık
Sen duymazsan duyma ben varım ya gönülden yırtık pırtık,
Kalpten yürekten iflas ve batık...
* Berlin, 13.02.2025 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 14.2.2025 02:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!