Seni Çok Özlüyorum Şiiri - Bülent Güler

aklıma hiç gelmezdi seni bırakıp
bu şehre geleceğim
her şey yolunda gibiydi aslında
hazirandan önce evi tutacaktık
okullar kapanmadan da
döşeyecektik
mutluluğa ramak kalmıştı yani
nereden bilecektik
ayrılık rüzgarları eseceğini
şimdi sen orada kaldın
ben buraya savruldum
bilmem kaç ay geçti görmeyeli seni
sesini duymayalı bilmem kaç bahar
biliyor musun bu şehirde de
her yağmurda senin gibi korkuyor çocuklar...

ne zamandır
tek bir şiir bile yazmadım
okumuyorum eskileri de
arada Safi' den takılıyorum
iş güç hayat meşgalesi işte
yuvarlanıp gidiyorum
bir de bu şehirde
çok şey yok
çok şey eksik
en başta sen yoksun
martılar yok
bu lanet şehirde deniz de yok biliyor musun...

sensizlik diye bir dostum var
yalnız sayılmam
aramız iyi geçinip gidiyoruz
ama dengem düzenim yok bu günlerde
ne yediğimden ne de içtiğimden
bir tat alıyorum
bol gelmeye başladı bana aldıkların
ama yine de ben onları giyiyorum
alışkanlık mı yoksa
başka bir şey mi bilemiyorum...

Ama beni merak etme
kendime çok dikkat ediyorum
öksürüğüm biraz arttı sadece
ondandır bölünüyorsa uykularım
onun dışında iyiyim
yerinde sağlığım
ne bileyim işte yaşayıp gidiyorum...

bir de annemi çok özlüyorum
son aradığımda sesini hiç iyi duymadım
iyiyim diyor ama inanmıyorum
sonra telefonda seni soracak oluyorum
adını duyunca
ya konuyu değiştiriyor
ya da derin derin susuyor
mecburen ben de susuyorum...

burada adı seninle aynı olan
bir öğrencim var
ona sadece soyadıyla hitap ediyorum
o şaka yaptığımı sanıyor
ben ise adını neden
söyleyemediğimi
bir türlü açıklayamıyorum
saçları da ne kadar
çok benziyor senin saçlarına
ona baktıkça seni görür gibi oluyorum...

nasıl desem ve ne desem bilemiyorum
belki de hakkım da yok
ama yine de
bir kuzey rüzgarına
şimdi fısıldıyorum
duyar mısın
sesim gelir mi oraya
seherde avuçlarına yine konar mı sözlerim
ya sen alır da yüzüne sürer misin yine
kahretsin bilemiyorum
ama var ya seni ben
seni ben çok özlüyorum...