Günün her saatinde benimlesin.
Yüzüme dokunan rüzgarda,
Penceremden içeri vuran aydınlıkta,
Kahvemin buharında, sigaramın dumanında,
Yüreğime dolu yağdıgı zamanlarda,
Yere göğe sığmadığımda,
Özleminden beynim uyuştuğunda,
Kavuşmamıza engel
paralel dünyalarda kaybolduğumda...
Yokluğun kalbimdeki pranga...
Yükü ağır.
Dünya yıkıldı sanki ben altında kaldım.
Seni çok özlüyorum...
Elimde değil...
Bazen bir bank bulup saatlerce oturuyorum.
Gelip geçen insanları izliyorum.
Ellerinde rengarenk balonlar hayal ediyorum.
Hep birlikte gökyüzüne bırakıyoruz.
Gökyüzü sevdanın renklerine boyanıyor.
Gördüğünü hayal ediyorum.
Seni çok özlüyorum...
Elimde değil..
Aklıma neler geliyor bir bilsen...
Elinde çiçeklerle bekleyişin,
Gözlerinin beni araması,
Beni gördüğünde yüzündeki o sevinç,
Yaptığımız çılgınlıklar geliyor aklıma.
En basit şeylerden ne kadar zevk aldığımızı,
Yaptığımız şakaları,
Birlikte yaşadıgımız ilkleri,
Akşamları çay ve dizi keyfimizi,
Şarabın yanında, tereyağı ve taze ekmek,
Zeytinin yeşili, siyahı...
Sahil boyu mangal keyfi
ve tabi ki külahta dondurma...
Mümkünse ahududu ve çikolata...
Anılarımız canlanınca
özlemin yine yokluğunu hatırlatıyor.
Hasretini üzerime örtüyorum.
Uykuda mesafeler kısalıyor.
Karanlık aydınlığım oluyor.
Seni çok özlüyorum...
Derin AkkurtKayıt Tarihi : 22.7.2019 22:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!