Aydınlığı secemez içimdeki ürperti
Geceler benden önce kadehleri içerdi
Baktıkça penceremden ipte yanlızlığıma
Islak çamaşırlarım damlar gamsızlığıma
Bir uğuldu düşünce gece karanlığına
Arata şimşek çakar hayal aralağına
Zifiri karanlıklar aydınlığı taradı
Gözlerim geceleri gözlerini aradı
Bu benim kara bahtım istilaya uğradı
Bunca çektiğim çile yalnızlığa yaradı
Sevdam sessizliğini dağa taşa yaz gitsin
Sensizlik bir işkence kimsesizliğim bitsin
Gün ışığı vahşice karanlığı yırtarken
Seni çok özlüyorum yıldızlara bakarken
Kayıt Tarihi : 2.6.2010 00:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Kurt 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/02/seni-cok-ozluyorum-19.jpg)
Teşekkürler saygılar saygı değer hemşehrim
Değerli kardeşimi ve şiirini bir kez daha kutlarım..
'Geceyi gece yapan da sevilen, karanlığı yırtıp atan da...
Özlemek böyle olmalı... Gün boyu, gece boyu, aylar yıllar boyu...
Kutlarım şiiri ve sizi İbrahim Bey..'
Seni çok özlüyorum yıldızlara bakarken
sevgizin güzelliği hasrete baskın gelmeli ki sevginin kudreti idrakoluna..
tebrik ve sagılarımla.
TÜM YORUMLAR (17)