Seni ne kadar çok özledim, babam
İçim yanmakta, alevler sarmakta, andıkça maziyi
Ey yıllar, sen geçtikçe sanma ki, unutuyorum.
Sanma ki kabuk bağlıyor, içimde ki hasretim.
Seni ne kadar çok özledim, Babam.
Her geçen gün seni daha çok anlıyorum
Seni üzdüğüm onca zamanlara kahırlanıyorum
Keşkeler yakıyor içimi ve çok acı çekiyorum
Seni ne kadar çok özledim, Babam
Ve kalkıp, mezarının başına gelip ağlıyorum.
Toprağına el sürüyorum, senden af diliyorum
ALLAHIMA sana rahmet etsin diye yalvarıyorum.
Seni ne kadar çok özledim, Babam
Bu gün yine sana geldim, biraz hasbihâl etmeye
Ve ayakucunda durup, yüzümü döndürüp bakıyorum halice.
Haliç tersanesinde ki, anlattığın anıların geliyor aklıma.
Seni ne kadar çok ama çok özlüyorum, babam
Karşında fatih sultan, solunda sultan Ahmet, sağında Eyüp sultan.
Ne güzel dostlar var etrafında, üstelik hepsi rahmet dergâhından.
Birde çocukluğunun geçtiği yerdesin, iyi insanlara lütfedermiş yaradan
Seni ne kadar çok ama çok özlüyorum babam
İlhan Keskin
12.01.2016
Kayıt Tarihi : 4.2.2016 01:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!