Seni Çok Özledim Şiiri - Harun Gül

Yine geçtim köhnemiş, kesif kağıt kokusu olan yaşlanmış köşeme.
Gramafonuma seni son kez köşemden gördüğümde çalan plağı yerleştirdim,
Başladı yavaştan ritim tutturmaya yüreğimi yakmaya.

Açtım gıcırtılar eşliğinde tahtadan penceremi,
Senin sesini duyumsar gibi oldum,
Vücuduma işleyen meltemde senin kokunu hisseder gibi oldum
Ve son kez giderken bana attığın o melül bakışı görür gibi oldum.

Bir an pencereyi kapatasım ve hüngür hüngür ağlayasım geldi ama yapamadım sadece izlemekle yetindim
Tıpkı gittigin gün gibi seni vede şu anki hayalini.

Hayalin kayboldu, gramafon durdu, meltem kesildi
Sadece ben ve kulağımda çınlayan "sen" kaldın.
Keşkelerle doldu odamın içi,
Beni boğmaya başladı amansızca sen sesi.

Şiddetli bir meltem kırdı tahtadan penceremi, söndürdü mumumu.
Zifiri karanlıkta bir anda gelen şiddetli meltemde görür gibi oldum seni
Bir lahzalığına peşinden gelmek seni geri getirmek istedim
Olmadı pişmanlık hissi bir kayış gibi sardı tüm uzvumu.

Bir gitme kelimesine bağlıydı her şey
Kuru bir gitme kelimesi bile yeterliydi beni bu halden kurtarmak ve seninle sonsuza dek bir olmak için.

Ruhsuz ne yaparım ben şimdi,
Ruhsuz beden ne işe yararki ceset olup toprağa karışmaktan başka.
Ne işe yararımki ben şimdi...

Son cümlelerimi yazarken kağıda bir an tebessüm belirdi çehremde,
Belki ben öldükten sonra beni hatırlayıp gelirsin vede bu kağıdı görürsün,
İşte o zaman hicran vuslata dönüşür, ruhum hep o kağıdın içinde saklı kalır ve senin olur diye
Tebessüm belirdi son kez sensiz taşlaşmış çehremde.

Artık bu diyardan göçüp gitme vakti geldi benim için,
Keşke sana gitme kal diyebilseydim
Ama olmadı benden sana tek bu kağıt kaldı sevdiğim.
Bolca öptüm bu kağıdı sırf belki sen bulursun ve koklayarak benim ruhumu esaretten kurtarırsın diye.
Son kez "Seni çok özlediğimi" vede halen "çok sevdiğimi" bilmeni istiyorum sevdiğim.
Şimdilik hoşçakal sevdiğim, hoşçakal...