Kırık Kalp Şiiri - Yasemin Güven

Unuttum sandın aklıma getirmedigimi güldugume aldandın bir bilsen ne hasretim ne yangın yüreğim..
Sen güldugume bakma seni çok özledim her saniye iliklerime kadar özlem doluyum sana biliyormusun...
Sen benden gitmiş olsanda ben hala seni düşünüyor bir sana ağlıyorum anlatamıyorum kimseye...
Oysa senin ellerinden tutmuştum bırakıp gitme beni bırakma diye ama yapamadım tutamadım seni...

Neden..neden bıraktın ki gözümden her akan gözyaşı bir alev bir volkan gibi taşiyor patlicak gibi...
Senden sonra senin gibi kimse bakmadı gözlerime kimse tutmadı ellerimi sımsıkı sarmadı olmadı...
Sen ..sen benim vazgecilmezimsin dilimde tek duamsin keşke keşke gitmek zorunda olmasaydın...
Hayat bize gülmedi gulmedigi gibi seni benden koparıp uzaklara imkansızlıklara götürdü...

Ben çok özledim seni neden neden ayırdılar ki bizi ellerimizi birbirinden kopardılar ki çok acı çok...
Bir an gelse ve sen çıkıp gelsen sımsıkı sarilsan bana ben geldim desen can olsan umudum sevincim olsan...
Hergun olmasada bu hayalle yatıyorum bu hayalle kalkıyorum biliyorum benimki sadece olmicak duaya amin demek...
Biliyormusun hergun resmin avuçlarımda bakıyorum ve kendime çok kızıyorum öfke kusuyorum neden bıraktın diye....

Kızıyorum senin ellerinden sımsıkı tutamadım diye kızıyorum gitme diye sarilamadim diye olmadı...
Yapamadım neden olmadı sen ben kadar sevmedinmi benim gibi yanmadinmi ondanmi gittin..
Seni çok mu uzduk cokmu yiprattik hangisi gitmenin sebebi beni böyle yikmanin nedeni hangisi...
Keşke zaman geriye aksa var olduğun zamana dönsek keşke belki ozaman hep benle olurdun gitmezdin...
Seni çok özledim yağmurun toprağı özler gibi...