Seni Çok Özledim Şiiri - İbrahim Yılmaz

Anlatamazsın kalbindeki aşkın özlemini hiç kimseye
Çünkü aşk acısının gönlümüzde tercümesi yoktur
İçinde volkanlar patlar, kuşlar bile duymaz sesini
Kalbin titrer de, doktor maşallah çok iyisin der geçer
Ancak o sevgili anlar aklından geçenlerin ruhundaki izlerini
Gönül, hicran yarasının acısının hırsını gecelerden alır
Duvarlara bakarak ağlarsın, içinde birikir bin bir kahır
O yardan başka kim duyar, kim anlar sevdamızın hislerini
Onu çok özledim deyip, salıver mehtaba aşk buseni
Belki gider yıldızlara ulaşır aşkımızın matem dolu sesi.

Bana hiç kimse özlem dolu gecelerin hükmünü sormasın
Sevgiye saygısı olmayanlar zaten hiç anlamazlar aşk acısını
Aşkın anlamını bilirse sevdan, paramparça olur yüreğin
Aşkın otağına oturunca karınca gibi kalır dağlar gözünde
Ne sultanlar gölgende kalır, aşk sende varken yeryüzünde
Geceden aşka bir nehir akar beni kucaklayan bir vadi içinde
Ben sana muhtaç, ben sana aşık ve ben sana tutkun olarak
Koşar gelirim barkına, kalbim yaralı, mecnun gibi yalın ayak.

Salkımlar'da meyveler birbirine hısımdı güneşin altında
Kuşlar aşkın hangi rengine sevdalıydılar bilemem ama
Ben eylülde biraz daha yaklaşıyorum aşkın hazandaki tadına
Yıldızlar benim gibi sırılsıklam aşıktı her zaman sana
Aşıktı hazanda altın renkli yapraklar karışırken toprağa
Utanılacak bir duygu değildir seni yürekten sevmek
Her gün içimden bir şeyler kopuyor sana koşup gelirken
Ben yorgun bir yolcu gibi geldim kapına, işte elimde kalbim
İster yüzüm kızarsın isterse kızarmasın, ben seni çok özledim.

Eylül 2018