Seni Çok Özledim Şiiri - İlker Asil

Ayaz akşamlarında üşüdüğüm Zemheri kış gecelerimin Değişmeyen yol arkadaşı Nazende sevgilim Gönül bahçemde sakladığım Sol yanımın yangını Yâr denilen yaram Doluyorum bu gece de yüreğine Akıyorum gurbet akşamlarına Yokluğunun tınısı vuruyor Üstü çiziliyor cümlelerimin Uyuklayan kızıl şafaklarıma Belirsizliklerin düşüyor Sus payımı alıyorum içinden Yolunu bulamayan göçmen kuşlar gibiyim Yedi iklim içimden geçiyor Bir parçanı yüreğime bırakarak Selâmsız sabahsız gidiyorsun Gönül mihrabıma ters düşen Yeşille mavinin dans ettiği Zümrüt gözlü kadınım Vurgun olduğum deli gönüllüm Gözbebeklerime hapsettiğin en yeşilindeyim ömrümün Gözlerine sürgünüm Öfkem mirasındır Har vurup harman savuruyorum En çok harcamayı da sana yapıyorum Sana yazacağım her gece Yasakla beni Lâl olsa da dilim Susmayacağım Son nefesime kadar Seni sana yazacağım Yorgunum kırgınım Küskünüm yâr Yalan hep yalan Bu şehir bile sensiz yalan Seni çok özledim Zümrüt gözlü yâr